Prelegenci kongresu naturalnego w dniu 25.04.2023:
Budownictwo Naturalne
9:00 -9:45- Tomasz Mielczyński (TXMA) * Architektura dla Permakultury
TOMASZ MIELCZYŃSKI
TXMA
Tytuł wystąpienia: BIO ARKA – DOM W OGRODZIE
WPROWADZENIE DO ARCHITEKTURY SIEDLISK
PERMAKULTUROWYCH
Architekt Izby Architektów Rzeczypospolitej, uprawnienia budowlane do projektowania bez ograniczeń od 2010 roku.
Posiada doświadczenie w projektowaniu budynków mieszkalnych jednorodzinnych, wielorodzinnych, obiektów hotelowych a także pracy przy obiektach zabytkowych.
Oferuje kompleksowe usługi związane z procesem inwestycyjnym.
Członek Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Budownictwa Naturalnego
Od początku swojej kariery zawodowej zaangażowany w projektowanie i nadzór nad realizacją budynków pasywnych, energooszczędnych i ekologicznych.
Autor wielu budynków zrealizowanych w standardzie budynku pasywnego wg metodologii Darmstadt, w tym m.in. pierwszego w Polsce osiedla domów pasywnych.
Aktualne zainteresowania zawodowe skupia na kwestiach projektowania dla optymalizacji zużycia energii pierwotnej w całym cyklu życia budynku, oraz projektowania dla cyrkulacji ze szczególnym uwzględnieniem naturalnych rozwiązań materiałowych i instalacyjnych.
Członek Izby Architektów, posiada uprawnienia do projektowania bez ograniczeń od roku 2010. Studiował Architekturę na Politechnice Gdańskiej Studia zakończył obroną pracy magisterskiej “Studium Architektury domu pasywnego wg definicji W.Feista”.
BIO_ARKA to
• dom projektowany dla ogrodu
• naturalne materiały budowlane
• wnętrza otwarte na słońce
• centralnie umieszczony piec kuchenny
• efektywna, naturalna wentylacja
• efektywność energetyczna
Bio_Arka to wielokrotnie nagradzana koncepcja kształtowania architektury mieszkaniowej, na podstawie której powstały jak dotychczas trzy domy.
Pierwotna koncepcja Bio_Arki otrzymała w 2011 roku wyróżnionienie specjalne w konkursie Wydawnictwa Murator na projekt domu ekologicznego.
Wykonany na kanwie tej koncepcji projekt domu ekologicznego został wyróżniony w 2015 roku w konkursie wydawnictwa Murator i Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.
Pierwsza Bio_Arka została wybudowana dekadę temu. W 2016 roku realizacja zdobyła główną nagrodę w X edycji ogólnopolskiego konkursu o nagrodę im. Macieja Nowickiego – “Sustainable Houses”.
Druga Bio_Arka została wybudowana w wielkopolsce, włąsnoręcznie przez jej właściciela, ze słomy i drewna.
Trzecia Bio_Arka została oddana do użytku w 2022r i stanowi centrum permakulturowej osady “Truskawkowe Pola”. W tym samym roku została wyróżniona główną nagrodą w konkursie na Najlepszą Ekologiczną Realizację Domu Jednorodzinnego Polskiego Stowarzyszenia Budownictwa Ekologicznego – PLGBC.
Bio_Arka to pomysł na projektowanie domów współgrających z otaczającym je ogrodem permakulturowym. Ich funkcja jest tak zaplanowana aby wspomagać ogrodnika w jego codziennej aktywności.
Łatwe wyjście na ogród, wnętrza przystosowane do prac gospodarskich tworzą przestrzeń która – przede wszystkim – nie przeszkadza w prowadzeniu gospodarstwa
Szerokie okapy* otaczające właściwy dom tworzą przestrzeń buforową, łącznik pomiędzy domem a ogrodem dający schronienie podczas prac gospodarskich,
Naturalne, niskoprzetworzone materiały wyrządzają środowisku możliwie najmniejszą szkodę podczas budowy, często pochodzą z recyklingu lub same nadają się do ponownego wykorzystania.
Funkcja domu “owinięta jest” wokół centralnie umieszczonego pieca-kuchni budowanego według najlepszej, zduńskiej wiedzy.
Oprócz pieca w domach NIE MA aktywnych urządzeń grzewczych a mimo to we wnętrzu zapewniony jest całoroczny komfort termiczny.
*pierwsza Bio_Arka nie ma szerokich okapów, bo jest pierwsza. Następne już mają. 🙂
Kontakt do Tomasza Mielczyńskiego:
Fanpagea: https://www.facebook.com/TXMArchitektura
Strona: https://txma.pl/
9:45 – 10:30- Katarzyna i Ryszard Bilińscy (Ziemioluby) * Dom naturalny – Cel czy
droga?
KATARZYNA I RYSZARD BILIŃSCY
Ziemioluby, Ośrodek regionalny OSBN
Tytuł wystąpienia: DOM NATURALNY – CEL CZY DROGA?
Od 2008 roku zajmujemy się budownictwem naturalnym. Jesteśmy członkami założycielami OSBN (2012).
Prowadzimy warsztaty z konstrukcji budynków, użycia słomy jako izolacji, tynków glinianych i wapiennych, tadelaktu. Skupiamy się na poszukiwaniu rozwiązań dostępnych „nie za miliony”.
Od 2014 tworzymy siedlisko praktycznych realizacji, szeroko otwarte na współpracę i wymianę wiedzy.
Natura od zawsze dostarcza ludziom wszystkiego, co potrzebne do szczęśliwego, harmonijnego i pięknego życia. Za pomocą materiałów takich jak drewno, glina, wapno, czy słoma możemy stworzyć zdrową, organiczną przestrzeń, jaką od tysięcy lat człowiek się otaczał. Właściwie to nie mamy możliwości otaczać się czym innym, wysokie przetwarzanie surowców pokazało przez ostatnie 100lat do czego nas prowadzi.
Ziemioluby
Jesteśmy na wstępnym etapie zakładania ogrodu permakulturowego i leśnego. Na razie mamy i kończymy bazę mieszkaniową – domek strawbale, warsztat hempcrete, domek drewniany, umywalnie, toalety kompostowe.
Nasze miejsce jest na skraju lasu, z łąką, niedużym stawem, wśród setek ptaków. Zajmujemy się budownictwem naturalnym i na wszystkie prace niestety nie wystarcza sezonu,
Zapraszamy do pomocy, do udziału w warsztatach, do różnych form wymiany wiedzą i pracą w szerokim zakresie samowystarczalności. Szukamy osób, które zechcą do nas dołączyć na dłuższy okres lub na stałe.
O Straw Bale:
Technologia straw bale jest nowoczesną technika budowania energooszczędnych domów z wykorzystaniem prasowanej słomy jako materiału izolacyjnego. Budownictwo tego typu często nazywane jest budownictwem naturalnym albo bio budownictwem, ponieważ przyjęte jest stosowanie materiałów organicznych, o niskim stopniu przetworzenia, zdrowych, najlepiej lokalnych
Streszczenie: Propozycja szerszego spojrzenia na proces budowy naturalnego domu. Kontekst przemiany osobowej, własnej roli w społeczeństwie i środowisku.
Kontakt do Katarzyny i Ryszarda Bilińskiego:
Strona internetowa : http://www.tynkinaturalne.pl/
Fanpage: https://www.facebook.com/profile.php?id=100063615671841
10:30 – 11:45 – Agnieszka Kaczurba (AgoHome.pl /OSBN) * Jaka piękna katastrofa – praktyczny przegląd najczęstszych błędów przy malowaniu różnych powierzchni
AGNIESZKA KACZURBA
AgoHome.pl/OSBN
Tytuł wystąpienia: JAKA PIĘKNA KATASTROFA – PRAKTYCZNY PRZEGLĄD NAJCZĘSTSZYCH BŁĘDÓW PRZY MALOWANIU RÓŻNYCH POWIERZCHNI
Od ponad 10 lat prowadzę wykłady i warsztaty, promując naturalne materiały wykończeniowe (farby, oleje, woski), tworzone na bazie tradycyjnych receptur. Szczególnie interesują mnie zagadnienia z zakresu ochrony i barwienia drewna, zachowania tradycyjnej stolarki, ekologicznego malowania ścian, mebli i dekoracji. Z wykształcenia jestem chemikiem, co pomaga mi zrozumieć w jaki sposób działają i z czego się składają dostępne na rynku produkty wykończeniowe. Przywracam do życia warmińskie siedlisko, które w przyszłości stanie się ośrodkiem edukacyjnym dla pasjonatów życia zgodnego z rytmem przyrody. Jestem członkinią Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Budownictwa Naturalnego i właścicielką sklepu internetowego AgoHome.pl
Streszczenie: Wydawałoby się, że do pomalowania ściany, olejowania podłogi czy renowacji drewnianego blatu nie są potrzebne żadne szczególne umiejętności. Dla wielu osób, to nawet swego rodzaju przyjemna odmiana od codziennych obowiązków, a efekt włożonego wysiłku jest widoczny od razu po jej skończeniu. Nierzadko jednak okazuje się, że podczas prac malarskich i renowacyjnych (nawet tych wykonywanych przez fachowe ekipy), dochodzi do błędów, które skutkują nieestetycznym wyglądem, a czasem koniecznością poprawek lub ponownego przeprowadzenia całego procesu. Lepiące się powierzchnie, nieschnące farby, powłoki odpadające całymi płatami, kredowanie, pęcherze, krokodyla skóra, wycieki żywicy, plamy i smugi – to tylko kilka z całej palety niepowodzeń, które mogą się przytrafić podczas remontu. Wiedza o tym, jak działają różne rodzaje środków do wykańczania powierzchni i znajomość prostych zasad pozwala uniknąć wielu kłopotów. Warto również wiedzieć, jak prawidłowo przygotować podłoże zanim przystąpi się do malowania, ponieważ ma to kluczowe znaczenie dla finalnego efektu. Remontując stare warmińskie siedlisko nie tylko zdecydowaliśmy się używać jak najbardziej naturalnych i niskoprzetworzonych produktów, ale także postanowiliśmy przetestować w praktyce niektóre typowe sytuacje – przeprowadzić prace w wersji prawidłowej i w sposób w jaki najczęściej dochodzi do błędu, a następnie porównać rezultaty. Sprawdzić jak się zachowują farby, oleje, woski i bejce narażone na czynniki atmosferyczne i czy rzeczywiście ew. szkody daje się łatwo naprawić. Bezlitośnie wystawialiśmy pomalowane przedmioty na palące słońce, mróz, deszcz i wiatr. Deptaliśmy olejowane podłogi dziesiątkami butów (nie zawsze wyczyszczonych z błota), chlapaliśmy wodą (i jedzeniem) po blatach woskowanych i olejowanych mebli. Zabezpieczaliśmy hydrofobowo rozbiórkową cegłę, szkliliśmy w tradycyjny sposób okna skrzynkowe, odzyskiwaliśmy a potem poddawaliśmy renowacji stare okucia i zawiasy, szorowaliśmy surowe drewno różnymi rodzajami naturalnego mydła. Wszystko to starannie utrwalaliśmy na zdjęciach, dzięki czemu możemy pokazać jak przebiegały prace i jak wszystkie te przedmioty lub powierzchnie wyglądają po kilku latach. Sprawdziliśmy także jak obiegowe opinie o farbach, olejach impregnacyjnych i woskach mają się do rzeczywistości. Podczas prac remontowych posiłkowaliśmy się wiedzą zaczerpniętą z wizyt studyjnych u szwedzkich i łotewskich producentów tradycyjnych farb, szkolenia rzemieślniczego w Szwecji, konsultacji z polskimi i szwedzkimi konserwatorami zabytkowej stolarki oraz publikacji norweskich organizacji zajmujących się renowacjami historycznych budynków. Podczas prezentacji, bogato ilustrowanej zdjęciami przedstawię obserwacje i wnioski z naszych kilkuletnich eksperymentów. Podzielę się również praktycznymi poradami i sprytnymi sztuczkami rzemieślniczymi, dzięki którym wiele potencjalnych problemów można rozwiązać zanim zrujnują efekt wielogodzinnej pracy.
Kontakt do Agnieszki Kaczurby
Strona internetowa : https://www.agohome.pl/
Fanpagea: https://www.facebook.com/AgoHomePL
Instagram: https://www.instagram.com/ago.homee/
Pszczelarstwo
12:00 – 13:00- Michał Cyglicki (Pszczelarium) * Pszczoły
MICHAŁ CYGLICKI
Pszczelarium
Tytuł wystąpienia: HONEY ,I’M HOME: BADANIE JAKOŚCI I AUTENTYCZNOŚCI MIODÓW
Zasadniczo jestem geologiem. Od 2010 roku jestem związany z Wydziałem Geologii Uniwersytetu Warszawskiego. Pszczołami interesuję się od zawsze. Pasją zaraziła mnie babcia, która samodzielnie zajmowała się całkiem sporym gospodarstwem pasiecznym. Jeszcze na studiach poznałem Pszczelarium, zachwycony możliwością prowadzenia pszczół w mieście postanowiłem tu zostać 🙂
Streszczenie:
W ostatnich dniach szczególnie głośno zrobiło się na temat wyników badań opublikowanych przez Joint Research Center. Badania dotyczyły fałszowania miodów na terenie krajów UE. Z przebadanych 320 próbek miodów, aż 146 (46%) było podejrzanych o niezgodność z przepisami dyrektywy UE w sprawie miodu 2001/110/WE. Największa bezwzględna liczba podejrzanych przesyłek pochodziła z Chin (66 z 89, 74 %), z kolei miód pochodzący z Turcji (14 z 15, 93 %) miał najwyższy względny odsetek niezgodności. Zdecydowanie niższa cena syropów cukrowych oraz trudność ich identyfikacji w miodzie stwarzają ogromne możliwości do fałszowania miodów. Powstaje zatem pytanie jak kontrolować naturalność , jakość i czystość miodu – czyli jego biogeograficzną proweniencję? Odpowiedzią na to pytanie, jak się łatwo domyśleć, jest nauką, która w tym konkretnym przykładzie posiada naprawdę niesamowity wachlarz możliwości.
Analizy jakościowe miodu:
Definicję – czym jest miód, jakie są jego rodzaje oraz skład określa Dyrektywa Rady 2001/110/WE z dnia 20 grudnia 2001 r. Wśród tych ostatnich znajdują się takie parametry jak zawartość cukrów, tj. glukozy i fruktozy łącznie oraz sacharozy, zawartość wody, substancji nierozpuszczalnych w wodzie, przewodność elektryczna, aktywność diastazy oraz zawartość hydroksymetylofurfuralu oznaczana po przetworzeniu i mieszaniu.
Zanieczyszczenia miodów – analizy fizykochemiczne:
Do wykrywania dodatków syropów cukrowych stosowane są bardziej wysublimowane metody, m.in.: spektrometria mas połączona z chromatografią cieczową (EA/LC-IRMS) czy spektroskopia magnetycznego rezonansu jądrowego (H-NMR) – za pomocą tych metod jesteśmy w stanie określić charakterystyczne dla związków białkowych i cukrowych stosunki izotopów stabilnych węgla 13C/12C lub zidentyfikować mannozę – czyli organiczny związek chemiczny, który nie występuje samodzielnie w przyrodzie, natomiast jego obecność jest stwierdzana w miodach, które zawierają wysoko przetworzony syrop cukrowy.
Szeroko komentowanym tematem, zwłaszcza w kontekście miodów miejskich, jest możliwość zanieczyszczenia miodu metalami ciężkimi oraz wielopierścieniowymi węglowodorami aromatycznymi (WWA). Według części badaczy (Rashed i in., 2009; Przybyłowski i Wilczyńska, 2001; Skorbiłowicz i in., 2018) transfer metali ciężkich takich jak Cd, Pb, Mn czy Fe zachodzący na linii gleba – roślina – miód może być wykorzystywany jako wskaźnik zanieczyszczenia środowiska naturalnego, w tym również ekosystemu miejskiego. Najnowsze badania zespołu badaczy z Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie (Borsuk i in., 2021) zdają się przeczyć tej tezie. Wyniki badań wykazały (Borsuk i in., 2021), że pszczoły mają niezwykłą zdolność do usuwania metali ciężkich z nektaru podczas jego przetwarzania na miód. To zjawisko znajduje potwierdzenie w wynikach badań wykonanych przez InHORT, Państwowy Instytut Weterynarii oraz Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego – Państwowy Zakład Higieny na naszych miodach miejskich. Zawartość Pb i Cd w miodach warszawskich wynosi odpowiednio 0,004 mg/kg oraz 0,003 mg/kg. Z kolei wyniki badań zawartości WWA, które polegały na oznaczeniu zawartości związków takich jak: Benzo(A)piren, Benzo(A)antracen, Benzo(b)fluoranten oraz Chryzen wykazały, że wymienione związki znajdują się poniżej granicy detekcji urządzenia, co jednoznacznie dowodzi czystości miodów miejskich.
Pochodzenie miodów – analizy pyłkowe:
Do ustalenia biogeograficznego pochodzenia miodu najczęściej wykorzystywanym narzędziem jest analiza pyłkowa, znana również jako melisopalinologia. Pyłek kwiatowy zawarty w miodzie jest w pewnym sensie „odciskiem palca” danej rośliny. Właśnie na podstawie zawartości różnych pyłków, a ściślej mówiąc udziałów procentowych tych „męskich komórek rozrodczych” roślin jesteśmy w stanie określić zarówno pochodzenie botaniczne jak i geograficzne miodu. Wyniki badań miodów warszawskich wskazują na wysoką rozmaitość pożytków w mieście. Miody warszawskie wyraźnie różnicują się od swoich tradycyjnych odpowiedników. Zamiast klasycznych składników takich jak nektar Brassica napus (rzepak) czy Fagopyrum esculentum (gryka zwyczajna), znajdziemy w nich nektar roślin miododajnych takich jak Parthenocissus (winobluszcz), Spiraea (tawuła), Aesculus (kasztanowiec), czy Echium (żmijowiec). Nektar tych roślin sprawia, że smak i aromat miodu staje się ziołowo-miętowy, a także lekko cytrusowy.
Literatura:
Borsuk, G., Sulborska, A., Stawiarz, E., Olszewski, K., Wiącek, D., Ramzi, N., … & Jędryczka, M. (2021). Capacity of honeybees to remove heavy metals from nectar and excrete the contaminants from their bodies. Apidologie, 1-14.
Przybyłowski, P., & Wilczyńska, A. (2001). Honey as an environmental marker. Food chemistry, 74(3), 289-291.
Rashed, M. N., El-Haty, M. T. A., & Mohamed, S. M. (2009). Bee honey as environmental indicator for pollution with heavy metals. Toxicological and Environ Chemistry, 91(3), 389-403.
Skorbiłowicz, E., Skorbiłowicz, M., & Cieśluk, I. (2018). Bees as bioindicators of environmental pollution with metals in an urban area. Journal of Ecological Engineering, 19(3), 229-234.
Kontakt do Michała Cyglickiego: https://www.facebook.com/pszczelarium
13:00 -14:00- Elżbieta Kasków (Akademia Naturalnego Życia) * Apiterapia
ELŻBIETA KAŚKÓW
Akademia Naturalnego Życia
Tytuł wystąpienia: NIEZNANE PRODUKTY Z ULA I ICH
WYKORZYSTANIE W APITERAPII I W ŻYCIU
CODZIENNYM
Tytuł wystąpienia: LASOTERAPIA
Elżbieta Kaśków z wykształcenia pedagog, z zamiłowania pasjonatka apiterapii, medycyny św. Hildegardy oraz historii zielarstwa.
Aktualnie prowadzi wraz z córką Delfiną Głowacz Akademię Naturalnego Życia , która ukierunkowana jest na edukację skierowaną głównie na pogłębienie wiedzy z zakresu zielarstwa i apiterapii.
Akademia Naturalnego Życia jest wpisana do Rejestru Instytucji Szkoleniowych pod numerem 2.24/00006/2022
Zainteresowania, pasję i wiedzę rozwijała i pogłębiała uczestnicząc w niezliczonych konferencjach naukowych i szkoleniach tematycznych, gdzie oprócz uczestnictwa wielokrotnie była również wykładowcą.
Akademia Naturalnego Życia organizuje szkolenia, kursy i seminaria. Za nami dwie edycje kursu zielarz fitoterapeuta ze znakomitą kadrą dydaktyczną, seminarium z apiterapii, seminarium z roślin adaptogennych, wstęp do fitoterapii dziecięcej, wykłady z: prof. dr hab. n. farm. Bożeną Muszyńską i dr hab. Katarzyną Sułkowską- Ziają, prof. dr hab. n. med. Andrzejem Frydrychowskim; wykłady dot. chorób zakaźnych.
Nasza kadra dydaktyczna to znani i cenieni wykładowcy wyższych uczelni, z dużym dorobkiem naukowym.
Aktualnie trwa kurs ze stawiania baniek ogniowych gdzie oprócz teorii kursanci odbędą 13 godzinną praktykę.
W trakcie nabór na II edycję kursu lasoterapii.
W przygotowaniu III edycja kursu zielarz fitoterapeuta, na którego nabór odbędzie się wkrótce.
Przed nami nowe wyzwania, mnóstwo pomysłów czekających na realizację
Dlatego też zapraszamy do obserwowania naszego fanpage: https://www.facebook.com/Akademia.Naturalnego.Zycia
Ze swoimi programami edukacyjnymi chcemy dotrzeć do jak największego grona osób kochających Matkę Naturę.
Streszczenie wystąpienia Laseroterapia: W swoim wystąpieniu pragnę zwrócić uwagę na właściwości zdrowotne jakie niesie ze sobą las. Opowiedzieć o kąpieli leśnej oraz o jej wpływie na organizm ludzki. Nie pominę tematu drzew w kulturze i wierzeniach. Temat ten uważam za bardzo ciekawy. Zwrócę też szczególną uwagę na syndrom deficytu natury, który wg mnie jest już bardzo zauważalny. Kończąc swoje wystąpienie omówię korzyści płynące z lasoterapii, wspomnę także o badaniach naukowych ujmujących powyższy temat.
Mam zaszczyt zaprosić Państwa na kurs z lasoterapii, który wraz z Katarzyną Mikulską z W Miejskiej Kniei poprowadzimy wspólnie. Projekt ten ma formę hybrydową to jest 20 godzin wykładu na platformie zoom w czasie rzeczywistym, a praktyka to 48 godzin w lesie W Miejskiej Kniei. To już nasza II edycja kursu z lasoterapii poprowadzona jako wspólny projekt.
Drugim moim wystąpieniem, na które serdecznie zapraszam to: Nieznane produkty z ula i ich wykorzystanie w apiterapii i w życiu codziennym.
Poruszę zagadnienia dla niektórych już może znane ale dla większości będą prawie nieznane. Podam także znane mi receptury, które własnym sumptem można będzie wykonać we własnym domu.
Jako Akademia Naturalnego Życia byliśmy organizatorami 7 miesięcznego Seminarium z apiterapii z doskonałą kadrą dydaktyczną.
Przed nami nowy projekt z apiterapii.
Kochani jest nam bardzo miło poinformować, że rusza już dosłownie za parę dni tj. 30.03.2023r. nasz wspólny projekt z Pasieką Smakulskich.
Zaprosiliśmy do poprowadzenia 4 wykładów znaną i cenioną apiterapeutkę ukraińską Tatianę Michajłowną Czuchraj.
Pani Tatiana to pszczelarka z 30-letnią praktyką zajmująca się zawodowo apiterapią.
Była delegatką Apimondii we Francji w 2009 r. , Apislavii w Polsce w 2012r. i Apimondii w Ukrainie w 2013 r.
Autorka znanej w Polsce książki : Jej wysokość motylica, dotycząca motylicy woskowej znanej także jako barciak.
Niepowtarzalna okazja by zadać naszemu gościowi pytania zaraz po wykładzie, gdyż wykłady odbywać się będą na platformie zoom w czasie rzeczywistym.
Poniżej tematy wykładów, na które serdecznie zapraszamy.
Każdy z wykładów zaczyna się o godzinie 20.00.
Możliwość wysłuchania odbytych wykładów istnieje tylko wówczas gdy zostanie wykupiony pakiet wszystkich wykładów.
Tłumaczem będzie Pan Igor Pawłyka.
Tematy wykładów są następujące:
1. Wykorzystanie motylicy woskowej w apiterapii
Termin: 30 marzec, godzina 20.00
2. Wykład z apiterapii: homogenat trutowy, przygotowanie i wykorzystanie
Termin: 05 kwiecień, godzina 20.00
3. Wykorzystanie propolisu w lecznictwie
Termin: 13 kwiecień, godz. 20.00
4. Przygotowanie i wykorzystanie osypu pszczelego.
Termin: 20 kwiecień, godz. 20.00
Pod tym linkiem można się rejestrować.
Kontakt z Elżbietą Kasków/Akademią Naturalnego Życia:
Strona internetowa : https://naturaimy.com/
Strona internetowa:: https://kurszielarzfitoterapeuta.pl/
Fanpage: https://www.facebook.com/Akademia.Naturalnego.Zycia/
Mail: kurszielarski@wp.pl
Numer telefonu: 729 151 500
14:00 – 15:00 Irena i Marian Woźniak (Pasieka Darz Ul) *Pasieka i apiterapia
IRENA I MARIAN WOŹNIAK
Pasieka Darz Ul
Tytuł wystąpienia: PASIEKA I APITERAPIA
Pasieka Darz Ul – Irena i Marian Woźniak
Pasieka Edukacyjna, w której organizujemy warsztaty, wykłady, spotkania dotyczące pszczelarstwa, zielarstwa, zdrowego stylu życia. Posiadamy scenariusze zajęć zarówno dla osób dorosłych, jak i dzieci i młodzieży. Gościły u nas szkoły, przedszkola, fundacje i stowarzyszenia, koła gospodyń wiejskich, kluby seniora. Współpracowaliśmy między innymi z: Klubem Seniora w Czerniejewie, Stowarzyszeniem Siedlisko, LGD Trakt Piastów, Szkołą Podstawową w Niechanowie, Biblioteką Publiczną Gminy Niechanowo, Fundacją Cosa Nostra, Centrum Kultury Zamek w ramach Zielonego Projektu we współpracy ze Szkołą Podstawową w Murzynowie.
Irena Woźniak – farmaceuta z wykształcenia, zielarka z pasji. Od 25 lat jest współwłaścicielką Sklepu Zielarsko-Medycznego „Wrzos” w Gnieźnie. Prowadzi warsztaty i wykłady dotyczące zielarstwa, zdrowego stylu życia, w całej Polsce. Współpracowała w tym zakresie między innymi z Afloparkiem w Pabianicach, Domem Kultury w Dobrzeniu Wielkim, Miejskim Ośrodkiem Kultury w Gnieźnie, Klubem Seniora w Czerniejewie oraz Żyrardowie, Festiwalem Poleku w Pszczynie, Lasami Państwowymi, Centrum Kultury Zamek w Poznaniu, Gminnym Ośrodkiem Kultury w Niechanowie. Aktywny członek Izby Zielarskiej, Specjalista Terapii Ludowych. Miała również okazję współpracy z redakcją programu „Rok w ogrodzie”, Radio Plus, autorka audycji „Zielarskie ABC” w Radio Gniezno. Jej opracowanie na temat lokalnych ziół ukazało się w kalendarzu Lasów Państwowych w 2021 roku. Stale pogłębia wiedzę i chętnie dzieli się nią z odbiorcami, zaraża nawet największych sceptyków swoją energią!
Marian Woźniak – z wykształcenia inżynier ochrony środowiska oraz Kapitan PSP, na emeryturze został technikiem pszczelarzem i założył pasiekę liczącą niemal 50 rodzin pszczelich. Pełni także funkcję zastępcy prezesa w lokalnym Kole Pszczelarzy. Razem z żoną prowadzi warsztaty i wykłady edukacyjne dotyczące pszczelarstwa, współpracował także z Radio Gniezno, Plus i Wiadomościami Wrzesińskimi. Uczestnik pszczelarskich konferencji i sympozjów, między innymi: Forum Pszczelarskiego w Sielinku, Pszczelarskiej Konferencji Młodych Naukowców, Polagra – Premiery.
Ekologiczna pasieka. Od 7 lat. Domek inhalator do uloterapii. Wokół pasieki tworzymy ogród przyjazny pszczołom. Ze względu na ekologiczną pasiekę, postanowiliśmy pójść w permakulturę. Tym bardziej, że jej założenia pokrywają się z naszym postrzeganiem świata. Od kilku lat tworzymy sad starych odmian. W ub.roku powstały grządki podwyższone, grządki w stylu „dziurka od klucza“, grządki z użyciem kostek słomy. Oczywiście wszystko w warstwowym systemie permakulturowym. Ściółkujemy ogród, sad. Nadwyżki sadzonek przesadzamy na okoliczne nieużytki. Rozsiewamy nasiona ziół. Nasz trawnik to łąka. Staramy się, by była urozmaicona, ze względu na pszczoły. Z założenia w ogrodzie większość kwiatów to rośliny miododajne. Nasze siedlisko to pasieka, ogród i zabudowania. Stary dom z 1936 roku. Po remoncie, ale z zachowaniem tego co dało się uratować. Altana, piec chlebowy i 80 letnia ziemianka dopełniają całości. W fazie projektu jest pracownia bartnicza z kilkoma miejscami noclegowymi. W tym celu kupiliśmy dom na Podlasiu. Czeka na złożenie. Chcemy w nim wykorzystać elementy tynków glinianych, podłóg z gliny. W planie mamy budowę pieca rakietowego, do ogrzewania pracowni. Z zawodu jestem zielarzem, prowadzę sklepy zielarskie, a ostatnio zajmuję się prowadzeniem wykładów nt.ziół, przetwarzania ich na własne potrzeby. W ramach tych wykładów zachęcamy słuchaczy do tworzenia ogrodów permakulturowych, albo z elementami permakultury. Mąż prowadzi edukacyjne spotkania pasieczne.
Jestem słuchaczem kursu Permakulturowego. Zgłębiam tajemnice pod okiem Ben Lazara. W 2016 roku.nasza córka, która jest inż architektury miała okazję brać udział w kursie budownictwa naturalnego organizowanego przez p.Magdalenę Górską Ekodama. Tam po raz pierwszy osobiście zetknęłyśmy się z permakulturowymi wykładami. Jesienią nasz ogród pasieczny odwiedził fotograf ogrodów Sergey Karepanov, którego bardzo zainteresowały nasze permakulturowe założenia i projekty. Owocem tego jest propozycja z miesięcznika moskiewskiego na artykuł o naszym ogrodzie, pasiece. Mam nadzieję, że uda się zrealizować nasze marzenia, że uda się nam zachęcić innych, by poszli w nasze ślady. Cieszymy się, że udało się nam “ zarazić “ naszą córkę ideą permakultury i budownictwa naturalnego. To nasz osobisty sukces. Mamy wsparcie.
Streszczenie wykładu: Opowiemy o procesie tworzenia pasieki – od czego zacząć i jakie są koszty prowadzenia takiej działalności. Omówimy też najczęstsze błędy popełniane przez początkujących pszczelarzy i podpowiemy jak ich uniknąć. Przedstawimy harmonogram prac w pasiece a także jak uzyskać dotacje 🙂 Następnie omówimy produkty pszczele i ich działanie: Pyłek pszczeli I pierzga, miody, propolis, czerw trutowy, odsklepiny, wosk pszczeli, osyp pszczeli, jad pszczeli. Dowiecie się też czym jest apidomek oraz jakie korzyści płyną z inhalacji – czym jest apiterapia.
Kontakt do Ireny i Mariana Woźniak
Strona internetowa: https://tomekwozniakk.github.io/pasieka-Darz-Ul/
Strona FB: https://www.facebook.com/profile.php?id=100064856491402
Instagram: https://www.instagram.com/pasieka_darz_ul/
15:00 – 16:00- Mieczysław Łabędzki (Gospodarstwo Pasieczne Lawendowa Barć pod Lasem) * Pszczoły w ogrodzie roślin miododajnych. Transformacja ugoru w tętniący życiem ogród
MIECZYSŁAW ŁABĘDZKI
Gospodarstwo Pasieczne „Lawendowa Barć pod Lasem”
Fundacja Edukacyjnego Centrum Ekologicznego
„Lawendowa Barć pod Lasem”
Tytuł wystąpienia: PSZCZOŁY W OGRODZIE
ROŚLIN MIODODAJNYCH. TRANSFORMACJA
UGORU W TĘTNIĄCY ŻYCIEM OGRÓD
Lawendowa Barć pod Lasem jest gospodarstwem pasiecznym, lawendowym polem, ekologicznym ogrodem ziół i roślin miododajnych oraz permakulturowym siedliskiem. Właścicielami Lawendowej są Sylwia i Mieczysław Łabędzcy. Ona zajmuje się kilkuset krzakami tej rośliny rosnącymi na farmie, on pracuje z pszczołami, wspólnie pracują w ogrodzie. Tutaj, w Chajczynach pod numerem 39 w gminie Zelów, znajduje się również siedziba Fundacji Edukacyjnego Centrum Ekologicznego. Zarówno gospodarstwo, jak i Fundację prowadzą w czasie wolnym od pracy zawodowej.
W sezonie letnim w Lawendowej odbywają się warsztaty dotyczące życia pszczół – jednych z najważniejszych istot żyjących na ziemi oraz apiterapii czyli leczniczym zastosowaniu miodu i produktów pszczelich w ludzkim życiu i zdrowiu. Uczestnicy obserwują życie pszczelich rodzin w ich naturalnym środowisku, tworzą świece z węzy pszczelej oraz degustują miody. Proponowane są również warsztaty dotyczące właściwości lawendy, jej stosowania oraz wpływu na zdrowie i samopoczucie. Podczas nich m.in. ma miejsce destylacja lawendy w miedzianym alembiku, pozyskiwanie olejku i wody lawendowej oraz warsztaty florystyczne (wiankowe, fusetkowe, bukietowe). Warsztaty skierowane zarówno do dzieci, młodzieży szkolnej jak i dorosłych służą poznawaniu świata przyrody w bezpośrednim z nią kontakcie.
W Lawendowej często pojawiają się pasjonaci lawendowych plenerów i naturalnych ogrodów. W letnich miesiącach odbywa się kilka intymnych ogrodowych koncertów. W niedzielne popołudnia w sezonie letnim siedlisko jest otwarte dla gości. Można odwiedzać je również po wcześniejszym ustaleniu telefonicznym w pozostałe dni tygodnia.
Lawendowa Barć Pod Lasem to pasieka oparta o ścianę lasu, w której uprawiane są zioła i rośliny miododajne. Właściciele mają zamiar utworzyć siedlisko warunkujące osiągnięcie celu komercyjnego połączonego z misją społeczną (edukowanie mieszkańców gminy oraz gości z innych regionów – znaczenie produktów pszczelich w ludzkim życiu i zdrowiu, organizowanie warsztatów dla dzieci i młodzieży szkolnej służące poznawaniu świata przyrody wszystkimi zmysłami w bezpośrednim kontakcie, pokazy destylacji lawendy, pozyskiwanie olejku i wody lawendowej, otwarte pokazy miodobrań). W kręgu zainteresowań właścicieli znajduje się również permakultura czyli alternatywny sposób uprawy roślin. Zakładają oni grządki stosując metodę naśladującą środowisko naturalne i mechanizmy panujące w przyrodzie od wrześniu 2015 roku. Przygotowano wtedy kilka grządek, zaczęły one wydawać owoce w następnym sezonie. Podjęto decyzje dotyczące poszerzenia uprawy ekologicznej: bez środków chemicznych. Powstają nowe rabaty, zarówno kwiatowe jak i warzywne, następuje obserwacja, wyciągnięcie wniosków.
Streszczenie wystąpienia: Kupiliśmy Lawendową w 2005 roku. W ciągu 10 lat posadziliśmy las, wyremontowaliśmy oborę, założyliśmy leszczynowy sad (dziś już szczątkowo istniejący), pasiekę i zasadziliśmy lawendę. Od ubiegłego roku nasze siedlisko posiada pracownię pszczelarską. Tętniący życiem ogród jest domem dla wielu gatunków stworzeń: ptaków, płazów, ssaków, ale przede wszystkim pszczół.
Nie zawsze jednak tak wyglądał. Zaczynaliśmy od ugoru. Pierwsze lata uprawy czegokolwiek spełzały na niczym. Dopiero kilka lat później usłyszeliśmy o permakulturze. Zaczęliśmy prowadzić ogród zgodnie z jej zasadami. Wybraliśmy się do Krameterhofu, aby zobaczyć gospodarstwo permakulturowego guru Seppa Holzera. Prelekcja będzie dotyczyć początków Lawendowej i jej transformacji. W drugiej części Mistrz podzieli się wiedzą dotyczącą życia i znaczenia pszczół. Szczególną uwagę zwróci na strukturę rodziny pszczelej, role mieszkańców ula oraz produkty powstałe w wyniku pracy pszczół. Podpowie też jakie rośliny miododajne powinny znaleźć się w przydomowych ogrodach i polach.
Kontakt do Mieczysława Łabędzkiego
Strona internetowa: https://lawendowabarcpodlasem.pl/
Fanpage: https://www.facebook.com/lawendowabarc/
Florystyka
16:00-17:00- Agnieszka Ładno-Michalik (Nad Bugiem Kwiatki) *Bioróznorodna farma kwiatowa jako sposób na życie i poprawę zdrowia
AGNIESZKA ŁADNO-MICHALIK
Nad Bugiem Kwiatki
Tytuł wystąpienia: BIORÓŻNORODNA FARMA
KWIATOWA – HORTITERAPIA I PRACA W
OGRODZIE JAKO FORMA AKTYWNOŚCI
ZDROWOTNEJ
Z wykształcenia i dorobku zawodowego projektant odzieży, z zamiłowania i wykonywanego zawodu – ogrodniczka i florystka prowadząca sezonową farmę kwiatową @NadBugiemKwiatki. Nauczyciel specjalista ogrodnictwa w Centrum Kształcenia Ustawicznego w Wyszkowie uczestnik kursu kwalifikacyjnego na kierunku ROLNIK – przyszła studentka kierunku „ hortiterapia” na Uniwersytecie przyrodniczym w Poznaniu.
Od wielu lat uprawia swój ogród bez chemii. Ogromna entuzjastka permakultury i kompostowania. Na przestrzeni lat stworzyła swoje doświadczenia dotyczące uprawy a ostatnie dwa lata zgłębia zasady permakultury, dzięki której zobaczyła jak ogromne znaczenie dla upraw ma cały zdrowy ekosystem ze wszystkimi swoimi elementami. Zdrową gleba i żywy ekosystem można porównać do zdrowego organizmu i odporności człowieka.
Streszczenie wykładu: Początkowo farma kwiatowa powstała w celu hodowli kwiatów sezonowych – dali, róż, groszków pachnących, lwich paszcz, łubinu stricte do sprzedaży na kwiat cięty i bukiety. Z tej pasji zrodziła się kolejna czyli miłość do wszystkich kwiatów, znaczenie zdrowej gleby dla klimatu i zdrowia ludzi. Bioróżnorodność jest kluczem zarówno dla ekosystemu ogrodu czy uprawy jak i dla zdrowia człowieka. Nic nie stoi na przeszkodzie aby połączyć kwiaty z roślinami przyprawowymi i warzywami. Wręcz przeciwnie rośliny wzajemnie wspomagają się – poprawiając plonowanie i walkę z roślinami nie pożądanymi na danym zagonie. Z czasem gdy zaczęłam obserwować jakie jest zainteresowanie warsztatami z florystyki, samodzielnym zbieraniem kwiatów przez klientów, spędzaniem czasu w naszym sezonowym ogrodzie , zrozumiałam , że jest inny – dużo ważniejszy aspekt – którego bardzo potrzebna ludziom. Wymiar zdrowotny i społeczny który dają nam rośliny ozdobne.
Zauważyłam też, że kwiaty tak jak warzywa – rosną dużo lepiej w połączeniu z innymi roślinami leczniczymi i przyprawowymi – niż w swoich monokulturach – stąd w tym roku zmiana rabat na bioróżnorodne. Wzmacnia się też cały ekosystem glebowy, co jest dla mnie bardzo ważne. Zrozumiałam, że skoro rośliny leczą i wspomagają siebie nawzajem – to prawdopodobnie działają tak samo na nas. W międzyczasie ucząc się natrafiłam na pojęcie hortiterapi i ogrodoterapii – w miarę jak zgłębiałam literaturę na ten temat – zrozumiałam, że jest to sprawa którą naprawdę warto się zająć. W moim wykładzie chciałbym zwrócić uwagę na różne wymiary użytkowe jaki może mieć nasz ogród czy farma. : od miejsca produkcji żywności, kwiatów ciętych do domu lub sprzedaży po miejsce odpoczynku, relaksu, codziennego ruchu i zdrowia.
Hortiterapia i prowadzenie ogrodu ozdobnego lub sama praca czy przebywanie w nim ma wiele korzyści wspomagających procesy leczenia organizmu człowieka. Oprócz prac w ogrodzie , równie wartościowe terapeutycznie jest bukieciarstwo polegające na układaniu kwiatów ciętych. Hortiterapia w połączeniu z florystyką to rodzaj wszechstronnego oddziaływania na wiele czynności fizycznych i psychicznych człowieka. Jest ono zaliczane do jednej z form arteterapii – która wykorzystuje różne środki artystyczne do wyrażania emocji i stanowi kreatywną formę terapia. Układanie kwiatów wspomaga rozwój i usprawnianie koordynacji wzrokowo ruchowej i uzdolnień manualnych. Ważnym elementem oddziaływania na człowieka w tym przypadku jest bioróżnorodność, kwiatów, zapachów, a także nauka współdziałania w grupie i z prowadzącym zajęcia. Uczestnicy rozwijają swoje zdolności manualne oraz poczucie estetyki, podnoszą poczucie wartości i samoocenę. Terapeutyczne korzyści wynikające z przebywania wśród roślin są dobrze udokumentowane w literaturze. W Japonii i Wielkiej Brytani przeprowadzono pomiary encefalograficzne – czyli badania bioelektrycznej czynności mózgu, w których sprawdzano reakcje organizmu na kwiaty i zieleń. Wyniki wykazały, że kwiaty wpływają rozweselająco – pobudzająco , powodują wzrost skupienia, zaufania i relaksacji.Rośliny zielone zwiększają stabilność emocjonalną i silnie wyciszają. Ogród i kwiaty pozwalają przywrócić poczucie wewnętrznego ładu i bezpieczeństwa – a także uporać się z niepokojem i chaosem, które stanowią następstwa chorób lub niepełnosprawności. Cykliczność i rytmiczność pór roku tak jak niegdyś charakteryzuje życie na ziemi.Kondycję psychiczną człowieka poprawia obserwacja naturalnego rytmu dobowego ogrodu i zmienność przyrody w ciągu roku. U młodzieży zwiększa samodyscyplinę, odpowiedzialność i kształtuje zachowania opiekuńcze co wiąże się z poprawą koncentracji , zwiększeniem chęci pokonywania trudności w szkole i bardziej rozważnym zachowaniem. Próba wyjaśnienia pozytywnej reakcji człowieka na kontakt z ogrodem – jest teoria biofilii – opracowana przez Wilsona – czyli naturalnej , zaprogramowanej genetycznie potrzeby człowieka z naturą z którą był związany przez ponad 90 % historii ludzkości .
Hortiterapia stanowi jedną z trzech składowych biologicznej reakcji na przyrodę, która polega na regeneracji fizycznej i psychicznej. Wymienia się również inne pozytywne efekty – stymulację uwagi , poprawę umiejętności kojarzenia,redukcję smutku i stanów lękowych. Badania laboratoryjne i kliniczne wykazały, że kontakt z przyrodą – nawet przez 5 minut wpływa korzystnie na ciśnienie krwi, czynności serca, napięcie mięśni i aktywność elektryczną mózgu. Inicjowanie i propagowanie działań terapeutycznych z wykorzystaniem ogrodów i bukieciarstwa wymaga współpracy specjalistów rożnych dziedzin: takich jak: architektów krajobrazu,hodowców roślin ozdobnych, florystów- psychologów, psychoterapeutów, personelu medycznego, takie podejście sprawi, żę działanie terapeutyczne będą profesjonalne i skuteczne.
Kontakt do Agnieszka Ładno-Michalik
Strona internetowa: https://nadbugiemkwiatki.blogspot.com/
Fanpage: https://www.facebook.com/NadBugiemKwiatki
Pszczelarstwo
17:00 – 17:45- Hajnalka Szentgyorgyi Łąki Kwietne dla pszczół
HAJNALKA SZENTGYÖRGYI
Instytut Botaniki, Wydział Biologii, Uniwersytet Jagielloński.
dr hab. biolog, ukończyła studia na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie i jest pracownikiem Instytutu Botaniki, Wydziału Biologii, UJ. Jej zainteresowania naukowe obejmują biologię pszczół i ekologię zapylania, w tym w szczególności wpływ krajobrazu oraz różnych zanieczyszczeń na zapylacze i na jakość zapylania. Autorka ponad trzydziestu prac naukowych oraz ośmiu rozdziałów książkowych. Jest ekspertem i współautorem Raportu IPBES przygotowanego pod patronatem ONZ w 2016 r. na temat „Zapylaczy, zapylania i produkcji żywności” oraz współautorem Narodowej Strategii Ochrony Owadów Zapylających wydanym w 2018r. Obecnie prowadzi badania nad wpływem zmian antropogenicznych na strukturę sieci zapylacze-rośliny oraz przenoszenie się chorób wirusowych miedzy różnymi gatunkami pszczół. Prywatnie jest szczęśliwą właścicielką wyjątkowego hucuła – towarzysza dzikich przygód w terenie. Więcej o badaniach, prowadzonych szkoleniach i kursach można znaleźć na stronie:
https://sites.google.com/view/hajnalka/
Streszczenie wystąpienia :
Zapylacze to bardzo różnorodna grupa zwierząt umożliwiająca reprodukcję (zapylanie) większości gatunków roślin tworzących ekosystemy, w tym także roślin będących podstawą naszej diety. Proces ten może zachodzi zarówno za pomocą czynników tzw. abiotycznych, jak wiatr czy woda, jednak większość kwiatów (90%) wymaga wektora zwierzęcego (zoogamia) do prawidłowego zapylenia. Nasza dieta bazuje głównie na wiatropylnych zbożach (około 2/3 globalnej wartości plonów), jednak pozostałe rośliny uprawne, które zapewniają nam zróżnicowany pokarm, dostęp do witamin, przeciwutleniaczy i innych niezbędnych składników pokarmowych wymagają mniejszego lub większego udziału zapylaczy. Takie gatunki stanowią aż 75% wszystkich roślin uprawnych, a ich plony stanowią 1/3 globalnej wartości produkcji rolnej.
W Polsce zapylaczami są owady. Należą do nich pszczoły i inne błonkówki, muchówki (w szczególności bzygi, ale także przedstawiciele innych rodzin), motyle, ćmy oraz niektóre chrząszcze. Najważniejsze spośród wszystkich zapylaczy to oczywiście pszczołowate. Są one ewolucyjnie najlepiej przystosowane do zapylania roślin kwiatowych i często tworzą bardzo ścisłe i wyspecjalizowane związki z roślinami owadopylnymi. Wśród nich najlepiej poznane są: pszczoła miodna (Apis mellifera) hodowana przez człowieka od kilku tysięcy lat oraz trzmiele (Bombus spp.), używane obecnie do zapylania upraw szklarniowych. W Polsce żyje jednak blisko 470 gatunków innych, dzikich pszczół. Zdecydowana większość ich to tak zwane pszczoły samotne, które nie zakładają rodzin, a samice indywidualnie konstruują i zaopatrują swoje gniazda. Znajdziemy wśród nich ścisłych specjalistów odżywiających się pyłkiem tylko jednego gatunku (rodzaju) roślin, jak i generalistów, którzy, tak jak trzmiele, odwiedzają setki różnych roślin pokarmowych. Dzikie gatunki pszczół są niezwykle skutecznymi zapylaczami, często przewyższającymi efektywnością pszczołę miodną. Badania prowadzone w sadach jabłoniowych wykazały, że pojedyncza samica murarki (Osmia cornuta) może wykonać pracę setek pszczół miodnych i zaledwie 530 tych owadów wystarcza do skutecznego zapylenia jednego hektara sadu. Dzikie pszczołowate zapylają także rośliny, których nie odwiedza pszczoła miodna. Na przykład w łąkowych ekosystemach środkowoeuropejskich dzikie pszczoły odwiedzały 95% wszystkich kwitnących gatunków, podczas gdy pszczoła miodna o ponad połowę mniej. Globalnie, w przypadku naturalnych i półnaturalnych ekosystemów zaledwie 5% gatunków roślin odwiedzanych jest wyłącznie przez pszczołę miodną, a w 1/3 badanych ekosystemów takie odwiedziny nie były nigdy notowane. Dotyczy to także roślin uprawnych. Wykazano na 41 różnych uprawach badanych na całym świecie, że we wszystkich przypadkach wzrost plonów był skorelowany ze zwiększeniem intensywności odwiedzin dzikich owadów zapylających. Dla pszczół miodnych takie wyniki zanotowano zaledwie w 14% przypadków. Inne badania pokazały, że obecność pszczół miodnych na uprawach, przy braku lub obniżeniu liczebności innych dzikich zapylaczy powodowała znaczące obniżenie jakości plonu i liczbę zawiązanych owoców lub nasion.
Pokazuje to, że dla stabilności procesu zapylania niezbędna jest wysoka różnorodność zapylaczy, w tym różnych gatunków pszczół, a skuteczne zapylanie roślin nie może być osiągnięte wyłącznie poprzez zwiększenie liczby rodzin pszczoły miodnej.
Kontakt do Hajnalka Szentgyorgyi:
Email: hajnalka.szentgyorgyi@uj.edu.pl
17:45 – 18:15- Agnieszka i Rafał Liśkiewicz (Miodowy Spichlerz Bartnictwo) * Naturalne pszczelarstwo
Edukacja Ekologiczna
14:00 -14:20- Volodymyr Przybelskyi (Wołyńskie Obwodowe Centrum Ekologiczno-Przyrodnicze) * Edukacja ekologiczna i kształtowanie kluczowych kompetencji myśli ekologicznej u młodzieży poprzez środowisko edukacyjne stworzone przez Wołyńskie Regionalne Centrum Ekologiczno-Przyrodnicze Rady Obwodowej
VOLODYMYR PRZYBELSKYI
Wołyńskie Regionalne Centrum Ekologiczno-Przyrodnicze Rady Obwodowej
Volodymyr Przybelskyi – zastępca dyrektora ds. pracy edukacyjno-metodycznej Wołyńskiego Regionalnego Centrum Ekologiczno-Przyrodniczego Rady Obwodowej, szef Wołyńskiego Oddziału Międzynarodowego Stowarzyszenia Edukacji Pozaszkolnej
Wołodymyr Przybielski jest nauczycielem, wykładowcą biologii, ekologiem, działaczem obywatelskim, doktorantem na Wydziale Stosunków Międzynarodowych o specjalności Ekonomia Zrównoważonego Rozwoju na Narodowym Uniwersytecie im. Łesi Ukrainki, członkiem Łuckiej Rady Miejskiej.
Wołyńskie Regionalne Centrum Ekologiczno-Przyrodnicze Rady Obwodowej jest instytucją ciągłej edukacji ekologicznej, przedzawodowego i zawodowego szkolenia młodzieży, która stworzyła unikalny system edukacji ekologicznej w obwodzie wołyńskim. Centrum służy ponad 10 000 uczniów i studentów zaangażowanych w ochronę środowiska, działalność naukową, badawczą i ekologiczną w regionie, współpracuje z 35 wspólnotami terytorialnymi.
Do głównych zadań instytutu należy:
realizacja polityki państwa w zakresie pozaszkolnej edukacji ekologicznej;
tworzenie warunków do przekazywania pogłębionej wiedzy z zakresu podstaw nauk przyrodniczych, środowiskowych, rolniczych i leśnych, samostanowienia zawodowego i samorealizacji młodzieży;
zaangażowanie uczniów (studentów, praktykantów) w praktyczne prace na rzecz środowiska i innych dziedzin biologicznych, rozwój wiedzy i umiejętności z zakresu ekologii i rolnictwa: florystyki, leśnictwa, ogrodnictwa, produkcji roślinnej, hodowli zwierząt itp;
tworzenie warunków do zdobywania przez uczniów (wychowanków, stażystów) wiedzy o środowisku i rozwijania świadomości ekologicznej, nabywania umiejętności i doświadczeń w rozwiązywaniu problemów środowiskowych;
zaangażowanie uczniów (studentów, stażystów) w prace badawcze, eksperymentalne, projektowe i wynalazcze w różnych dziedzinach nauki;
tworzenie warunków do samorealizacji i rozwoju naturalnych skłonności i zainteresowań, indywidualnych zdolności uczniów (wychowanków, stażystów);
poszukiwanie, rozwijanie i wspieranie uczniów zdolnych, uzdolnionych i utalentowanych (uczniów, stażystów);
Kształtowanie u uczniów (studentów, praktykantów) świadomej i odpowiedzialnej postawy wobec zdrowia własnego i innych, a także umiejętności bezpiecznego zachowania;
realizacja prac informacyjnych i środowiskowych;
działań edukacyjnych.
Centrum prowadzi działalność szkoleniową i edukacyjną dla studentów, uczniów i praktykantów w czasie pozalekcyjnym i pozaszkolnym. Centrum jest wyspecjalizowaną instytucją, która koncentruje się na angażowaniu młodych ludzi do praktycznej pracy na rzecz środowiska i innych dziedzin biologicznych, rozwijając wiedzę i umiejętności z zakresu ekologii i florystyki, leśnictwa, ogrodnictwa, produkcji roślinnej, hodowli zwierząt itp.
Kontakty Włodzimierz Przybielski:
Strona na Facebooku: https://www.facebook.com/pshybelskyi
Strona na Instagramie: https://www.instagram.com/vpshybelskyi
Kontakty Wołyńskiego Regionalnego Centrum Ekologiczno-Przyrodniczego Rady Obwodowej:
Strona internetowa: http://voenc.lutsk.ua
Strona na Facebooku: https://www.facebook.com/voencLutsk
Strona na Instagramie: https://instagram.com/voenc_?igshid=YmMyMTA2M2Y
14:20 -14:40- Iryna Strilchuk
(Wołyńskie Obwodowe Centrum Ekologiczno-Przyrodnicze) * Innowacyjne formy pracy działu zoologicznego jako kluczowe narzędzie edukacji ekologicznej”
IRYNA STRELCHUK
Wołyńskie Regionalne Centrum Ekologiczno-Przyrodnicze Rady Obwodowej
Iryna Strelchuk jest metodykiem w Zakładzie Zoologii Wołyńskiego Obwodowego Centrum Ekologiczno-Przyrodniczego Rady Obwodowej.
Iryna Strelchuk jest nauczycielką z Łucka, która ma duże doświadczenie w pracy z dziećmi i zajmuje się kształceniem i szkoleniem studentów poprzez pracę praktyczną i badania. Jest również metodykiem w Zakładzie Zoologii Wołyńskiego Obwodowego Centrum Ekologiczno-Przyrodniczego Rady Obwodowej.
Wydział Zoologii jest ważnym ośrodkiem edukacji ekologicznej, w którym dzieci poznają świat zwierząt i ich związek z naszym środowiskiem. Innowacyjne formy pracy, takie jak wirtualne wycieczki, interaktywne wystawy i wykłady, aplikacje mobilne i inne technologie, pomagają zaangażować większą liczbę uczniów w tematykę ekologiczną i zwiększyć ich zainteresowanie ochroną środowiska.
Głównym zadaniem Działu Zoologicznego jest podnoszenie świadomości ekologicznej oraz kształtowanie wśród uczniów i zwiedzających opiekuńczego stosunku do przyrody i dzikich zwierząt. Aby osiągnąć ten cel, Dział Zoologiczny realizuje następujące zadania:
organizowanie i prowadzenie wycieczek przyrodniczych w celu badania dzikich zwierząt i naturalnych ekosystemów;
prowadzenie badań i studiów w celu poznania i zachowania różnorodności świata zwierząt;
opracowanie i wdrożenie innowacyjnych form badania świata zwierząt i przyrody, które w maksymalnym stopniu przyczynią się do kształtowania świadomości ekologicznej i sprzyjać będą kształtowaniu opiekuńczej postawy wobec przyrody;
współpraca z innymi placówkami oświatowymi, organizacjami i instytucjami działającymi w zakresie ekologii i ochrony przyrody;
organizowanie okrągłych stołów, debat i innych podobnych wydarzeń w celu omówienia kwestii związanych z ochroną środowiska i znalezienia rozwiązań tych problemów;
prowadzenie otwartych wykładów i dialogu z ekspertami w dziedzinie dzikiej przyrody i ekologii w celu pogłębienia wiedzy i zrozumienia zagadnień;
promowanie rozwoju naukowego podejścia do badania dzikiej przyrody i naturalnych ekosystemów w oparciu o obserwacje, badania i zbieranie informacji naukowych;
opracowanie i wdrożenie programów podnoszących świadomość ekologiczną i kształtujących wśród młodzieży opiekuńczy stosunek do przyrody.
Nasz dział zoologiczny realizuje już wiele innowacyjnych form pracy, np. tworzymy lekcje wideo i kursy online dla uczniów, aktualizujemy środowisko edukacyjne, aby sprostać nowoczesnej idei edukacji dla dzieci, organizujemy dni animaloterapii jako metodę rehabilitacji dla młodzieży, uruchomiliśmy cykl zajęć praktycznych i teoretycznych „Szkoła Młodego Rolnika” i „Akwarystyka”, gdzie dzieci zainteresowane tymi tematami świadomie wybierają swoją przyszłość. Dzięki temu możemy przyciągnąć więcej osób na kierunek ekologiczny i zoologiczny.
Kontakt Iryna Strelchuk:
Strona na Facebooku: https://www.facebook.com/profile.php?id=100005559340389
Strona na Instagramie: https://instagram.com/turchinka33?igshid=YmMyMTA2M2Y=
Kontakty Wołyńskiego Regionalnego Centrum Ekologiczno-Przyrodniczego Rady Obwodowej:
Strona internetowa: http://voenc.lutsk.ua
Strona na Facebooku: https://www.facebook.com/voencLutsk
Strona na Instagramie: https://instagram.com/voenc_?igshid=YmMyMTA2M2Y=
14:40 -15:00- Serhii Radomskyi (Wołyńskie Obwodowe Centrum Ekologiczno-Przyrodnicze) * Wolontariat ekologiczny jako działalność wolontariacka mająca na celu zachowanie placówek edukacji ekologicznej i przyrodniczej poprzez zaangażowanie partnerów międzynarodowych i realizację różnych projektów ekologicznych
SERHII RADOMSKYI
Wołyńskie Regionalne Centrum Ekologiczno-Przyrodnicze Rady Obwodowej
Serhii Radomskyi to ukraiński wolontariusz pomagający dzieciom uczącym się w placówkach edukacji ekologicznej, działacz społeczny, ekoaktywista, przedstawiciel Rady Rodziców Wołyńskiego Obwodowego Centrum Ekologiczno-Przyrodniczego.
Tytuł wystąpienia: „Wolontariat ekologiczny jako działalność wolontariacka mająca na celu zachowanie placówek edukacji ekologicznej i przyrodniczej poprzez zaangażowanie partnerów międzynarodowych i realizację różnych projektów ekologicznych”
Serhij Radomskij jest zatroskanym ojcem, ekoaktywistą, wolontariuszem, tłumaczem, aktywistą obywatelskim, ukończył Uniwersytet Warszawski, pracował w Instytucie Państwowej Polityki Regionalnej, był prefektem w Konsulacie RP w Łucku. Łuck, działacz obywatelski, wolontariusz pomagający pozaszkolnym placówkom edukacji ekologicznej
Kontakt Sergiusz Radomski:
Strona na Facebooku: https://www.facebook.com/profile.php?id=100010641367651
Budownictwo Naturalne
19:00-20:00- Przemysław Hatłas (Yurtamina) Jurta -tradycja a nowoczesność – Wyzwania współczesnego nomadyzmu
PRZEMYSŁAW HATŁAS
Yurtanima
Przemysław Hatłas – Konstruktor i propagator jurt całorocznych w Europie Środkowej. Założyciel Yurtanima. Jeden z prekursorów Tiny House Movement w Polsce. Współzałożyciel Izerskiego Stowarzyszenia Ekologii, Rzemiosła i Sztuki – ISERIS. Członek OSBN – Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Budownictwa Naturalnego.
Podróżnik, poszukiwacz nieskażonych cywilizacją rejonów Ziemi. Zafascynowany kulturą nomadów stepów Azjatyckich. Miłośnik natury i zrównoważonego sposobu życia i systemów off grid.
Yurtanima – studium i pracownia jurt, gdzie powstają i są udoskonalane jurty oraz odbywają się szkolenia z zakresu jurt nowoczesnych i tradycyjnych
Streszczenie wystąpienia –
Klasyczny nomadyzm to tryb życia polegający na ciągłym przenoszeniu się z miejsca na miejsce, charakterystyczny dla społeczności pasterskich czy łowieckich. Obecnie pojęcie nomadyzmu stosuje się także do opisania ludzi, którzy wędrują po kraju czy świecie, najczęściej pracują zdalnie i żyją w wielu różnych miejscach, często nie mając stałego adresu – stąd określenia współczesny nomadyzm czy cyfrowy nomadyzm.
Opowiem wam historię o potrzebie posiadania „własnego kąta”, a równocześnie tęsknocie za podróżą, które skierowały moje życie na spotkanie z jurtą tradycyjną i ludami stepów Azji Centralnej, rzuciły mnie w nieznane. Z podróży przywiozłem cenne doświadczenie i miłość do jurt, która przerodziła się w pasję, manię, szaleństwo „okrągłego domu” z oknem na niebo. Rezultatem tego jest powstanie pracowni jurt – YURANIMA, zdobycia fachu czeladnika cieśli, mieszkanie w naturze i wspieranie w budowie licznych przyjaciół i znajomych w budowie własnego siedliska lub mobilnego domu.
Czym jest dom albo droga do domu, czy droga sama w sobie może być domem? Czy można uciec na drugi koniec świata, zatrzymać się i poczuć w końcu mityczne szczęście? Dlaczego tęsknie „do swojego plemienia”?
Gdzie jest jakiś złoty środek? Wciąż próbuje odpowiedzieć sobie na te pytania, bardzo aktywnie studiując temat poprzez budowanie, życie w społeczności, liczne projekty, z mapą i dłutem w dłoni, mierząc się z własnymi demonami.
Będąc od wielu lat „nowoczesnym nomadem” przechodziłem wiele form i etapów mieszkalnictwa. W podróży tęskniąc za rodziną i przyjaciółmi, a osadzając się na dłużej w jednym miejscu borykałem się z tęsknotą za drogą.
Istnieje wiele raportów na temat pojęcia nomady, ale najczęściej w analizie tego tematu są opisywane sposoby zapewnienia środków do życia, styl życia, a nie jest poruszany lub bardzo pobieżnie jest opisywany temat tzw. własnego kąta, miejsca pobytu, sypialni, zapewnienia podstawowych potrzeb przy często ograniczonym budżecie i częstej zmianie miejsca zamieszkania lub pobytu. Z jakimi wyzwaniami musi się mierzyć osoba, którą życie i/lub wybory skierowują na taką formę życia. Na bycie w drodze. Bezpieczeństwo, finanse, minimalizm, współodpowiedzialność lub jej brak.
Jako podróżnik i rzemieślnik staram się połączyć te dwa aspekty, żeby przybliżyć wam formy budownictwa i mieszkalnictwa, które są mi bliskie: camper van, tiny house, tiny house park, maringotka, dom na drzewie, dom na łodzi, dom do 35m2, cohasing, ale szczególnie zwrócę uwagę na jurty.
Jest to obszerny temat. Będzie zatem to bardziej osobista opowieść z fachowym zacięciem, która na pewno przybliży wam wiele kolorów z całej palety barwnego życia nomada.
.
Kontakt do Przemysław Hatłas
Strona Internetowa: https://iseris.pl/
Fanpage:https://www.facebook.com/yurtanima
Email: yurtanima@gmail.com
20:00 – 20:45- Magdalena Górska (eKodama) * Klepiska – jak wykonać naturalną podłogę
MAGDALENA GÓRSKA
eKodama Architektura
KLEPISKA – NATURALNA POGODA W
NOWOCZESNYCH WNĘTRZACH
Magdalena Górska
Architektka i edukatorka zajmująca się tematami
naturalnej architektury, permakultury,
komunikacji bez przemocy. W architekturze
interesuje ją naturalność, zdrowie,
mobilność i recykling. Nieustannie zakochana
w glinie. Prowadzi stronę i bloga w
tych tematach: www.ekodama.pl. Mieszka
w naturalnym domu z klepiskami. Obecnie
jest w trakcie uruchomienia centrum
edukacyjno-społecznościowego Naturalny
Zakręt, w którym znajdzie się pierwsza w
Polsce biblioteczka naturalnego budownictwa.
Projektantka systemu naturalnych,
mobilnych domków – Biodomek. Laureatka
wielu nagród architektonicznych m.in.
World Architecture & Design Awards.
eKodama to mała pracownia architektoniczna, która zajmuje się projektowaniem miejsc, budynków i wnętrz w oparciu o zasady zrównoważonego projektowania, naturalne, nisko przetworzone materiały, recykling oraz zajmująca się organizowaniem warsztatów, wykładów, akcji z zakresu głębokiej ekologii, testów naturalnych materiałów i rozwiązań. Innowacyjność pracowni polega między innymi na metodzie projektowej opartej o zasady permakultury. (krótkie)
Kodama, słowo od którego wzięła nazwę pracownia, to duch drzew, opiekun lasu. Zrównoważone projektowanie jest właśnie projektowaniem z opiekuńczą uważnością w kontekst, lokalizację i potrzeby inwestorów.
Uważność sprawia, że do każdego projektu podchodzę ze świeżością, od nowa poszukuję odpowiedzi. Bardzo dużo uwagi poświęcam obserwacjom i analizom. Zawsze zaczynam projekt od wizyty na działce i rozmowy z inwestorami, podczas której próbuję zrozumieć zasady ich wymarzonej intymności lub tematu. Zauważyłam, że proces analiz, rozmowa odmienia sposób patrzenia na zagadnienie. Jest to naturalny element projektu.
W projektowaniu stosuję również elementy permakultury, czyli projektowej strategii tworzenia trwałych, zrównoważonych systemów. Główne zasady permakultury to: dbaj o ziemię, dbaj o ludzi, rozsądnie gospodaruj zasobami.
W tym kontekście budowa domu, wnętrza lub innego obiektu to tworzenie nowego elementu ekosystemu. Aby pozostawić podczas budowy i użytkowania budynku jak najmniejszy ślad ekologiczny (troska o ziemię) i aby sam budynek był dla nas zdrowy i ciepły (troska o ludzi), warto zastosować jedną z technik nowoczesnego budownictwa naturalnego oraz stworzyć pozytywne powiązania z otoczeniem. Budynki naturalne również po okresie użytkowania (dobrze wykonane są bardzo trwałe) są biodegradowalne i wracają do ziemi, co jest bardzo istotne w świecie, gdzie odpady budowlane stanowią 1/3 wszystkich zalewających nas śmieci (rozsądnie gospodaruj zasobami).
Streszczenie wystąpienia: We wstępie wystąpienia będą zawarte informacje na temat właściwości pro zdrowotnych klepisk, ich wyglądu, wytrzymałości i tego dlaczego warto rozważyć budowę takiej posadzki.
Następnie dowiecie się jakie są rodzaje klepisk i ich budowy oraz jakie są wymagane warstwy, jak je wykonać i utwardzić, jakich użyć narzędzi. Następnie zawarte będą informacje jak klepisko zabezpieczyć i zaimpregnować w sposób naturalny oraz je pielęgnować.
W podsumowaniu będą zawarte informacje gdzie znaleźć darmowe materiały na temat klepisk i rozszerzone w publikacjach komercyjnych.
Kontakt do Magdaleny Górskiej
Strona internetowa : https://www.ekodama.pl/
Strona internetowa biodomku: https://www.biodomek.pl/
Fanpagea: https://www.facebook.com/eKodama.Architektura
Fanpagea Biodomku: https://www.facebook.com/biodomek
